Professor Layton en de Erfenis van de Azran
Verhaal binnen game niet verbonden, trilogie Perfect afgerond, goede puzzels.Ik ben altijd al een groot fan geweest van de Layton-serie. Ik heb alle Layton-games met zoveel plezier gespeeld, en deze is zeker geen uitzondering.
Het verhaal van deze game lijken losse stukjes te zijn (puzzelstukjes misschien?). Je kan in het midden van het spel de verschillende reizen in willekeurige volgorde spelen. Dat maakt ze niet verbonden met elkaar, en ik vind altijd een van de mooiste dingen van Layton-games dat de games lijken op een grote puzzel, waarbij je stukje voor stukje achter de waarheid komt. De puzzelstukjes van deze games waren echter niet verbonden met andere puzzelstukje van deze game, maar met de stukjes van de andere games uit dezelfde trilogie. Deze game sluit de trilogie
Perfect af met een geweldige plottwist, een emotioneel einde en een
Perfect e eindbaas. Ik vond het alleen jammer dat de klassieke Layton-wijst-de-dader-aan scène er niet in zat (nou ja, hij zat er wel in in het begin, maar die was wel erg obvious). Dat is waar de Erfenis van de Azran pas echt schijnt: niet het verhaal opzich, maar de connecties met de andere verhalen.
Over de puzzels hoef ik het nauwelijks te hebben: deze game waren ze weer super bedacht. Uitdagend, maar niet te moeilijk, en soms een leuke twist of een instinker. Antwoord niet te snel, lees de vraag nog eens goed en denk logisch na. En als je een keer in een instinker trapt: die glimlach die je krijgt van Layton als je een puzzel goed hebt is onbetaalbaar (zelfs niet met hintmuntjes).
Overall is het een leuke game, met een prachtig verhaal en leuke puzzels. Zeker een aanrader!